رشد تومورهای عصبی در نوروفیبروماتوز و داروی احتمالی برای درمان آن

رشد تومورهای عصبی در نوروفیبروماتوز و داروی احتمالی برای درمان آن  محققان مکانیزم رشد تومورهای عصبی در نوروفیبروماتوز و داروی احتمالی برای درمان آن را شناسایی می کنند.محققان در حال مطالعه تیپ یک نوروفیبروماتوز که یک بیماری نادر در رشد تومورهای عصبی می باشد، هستند و یافتند که تومورها با تداخل بین سلول ها و عصب ها در خون ایجاد میشوند. محققان مسئول برای تحقیق روی بیماری توسط سازمان بهداشت بین المللی انتخاب شدند، همچنین دارو در بازار برای درمان انواع خاصی از بیماری رشد سرطان های خون در یک مدل از موش با نوع نوروفیبروماتوز 1 را یافتند. کارآزمایی بالینی از این دارو در افراد مبتلا به این بیماری در حال انجام استنتایج مطالات روی موش ها در 31 اکتبر سال 2008 منتشر شد. محققان ارشد برای این تحققیق دکتر لوئتیز پارادا یک عصب شناس در دانشگاه تگزاس می باشد و در مرکز پزشکی دالاس هم مشغول بکاراست و clap wad D یک هماتولوژیست در دانشگاه هند و موسسه پزشکی هم مشغول به کار می باشد که تحقیقاتش بوسیله موسسه ملی NIHS در مورد اختلالات نورولوژی و موسسه مرکزی ملی و برنامه تحقیقاتی نئوروفیبروماتوزیس از U.S و تحقیقات پزشکی ارتش حمایت  می شود.با داشتن یک تیم کاری خبره ازنواحی مختلف و افرادی مانند دکتر پارادا و CIapp قادرند که از عهده درمان وشناسایی بیماریهای پیچیده ومشکل برآیند و درمان آنها را گسترش دهند.نوروفیبروماتوز نوع 1 یک بیماری ژنتیکی است که حدود 1 در 3500 امریکایی را تحت تاثیر قرار می دهد. تومورهای وابسته به عصب یا نوروفیبروماتوزیس مرتبط می باشد که در بیماری وجود دارد و به رشد  فقط زیر پوست یا ریشه عصب گرایش دارد. نوع دوم از تومور یک نوروفیبروماپکلسی فرم نامیده می شود که موجب علائم کوری بوسیله فشرده شدن یا تراکم عصبی، طناب نخاعی، استخوان ها ، ماهیچه ها و ارگان های داخلی می شود . تومور تشکیل شده درون یک نوروفیبروم ممکن است بدخیم و به سایر نقاط بدن گسترش پیدا کند .در حال حاضر هیچ درمانی برای جلوگیری از رشد نوروفیبروم وجود دارد.در سال 1990 بودجه ای برای تحقیقات روی نوع یک اختصاص داده شد که کشف کردند نوروفیبروماتوزیس نوع یک بوسیله از دست رفتن عملکرد در ژن حمایت کننده تومور، موجب می شود که اکنون به عنوان NFI شناخته شده است . افراد مبتلا به این بیماری آرایش ژنتیکی NF1 + / - دارند بدین معنی که آنها کپی یا رونویسی عملکردی در ژن و رونویسی غیرعملکردی ندارند.با وجود این برای سال های زیادی رشد نوروفیبروماتوز به صورت یک راز شده است. سلول های schwam که یک غلاف محافظ در اطراف فیبرهای عصبی تشکیل می دهند بنابراین همچنین نئوروفیبروماتیس ها حاوی فیبرهای عصبی، بافت ارتباطی یا ارتباط دهنده و سلولهای mast می باشد که در خون به گردش در می آیند و به تورم کمک می کنند و با پیدایش های قبلی ترکیب شده است، مطالعات جدید نشان می دهد که تشکیل نورویبروماتوز های پکلی فرم به 2 مرحله نیاز دارند. فقدان NFI را در سلول های Schwam و ارتباط متقابل بین سلول های  NF1-/- SchwamوNF1+/- mast  را تکمیل کنند. در حالی که سلول های schwan ظهور پیدا می کند. برای اینکه تومورها اولیه را از سلول موجب شود و سلول های mast ظهور پیدا میکند برای اینکه رشد تومور را به وسیله به کار گماشتن یا به خدمت گرفتن تیپ های سلولی دیگر در رگ های آوندی برای تومور تحریک می کند.واکنش تحریک آمیز سلول mast ظهور پیدا می کند برای اینکه بوسیله تومور برای تقویت یا افزایش رشد تومور co-opted  می شود.محققان نقش سلولmast  را در رشد تومور از میان یکسری آزمایش ها پوشش ندادند. قبلا دکتر پارادا نشان داده بود که موش ها با حذف ژن NFI در سلول های Schwan شان موجب می شوند و کگبراند ژنتیکی NFI+/- نئوروفیبروماتوزیس های پلکی فرم را پیشرفت می دهد در حالیکه موش ها با همان حذف موجب می شود ویک لگبراد ژنتیکی NFI+/-  تومورها را پیشرفت نمی دهد. دکتر پارادا و CIapp اکنون نشان می دهند که این موش های غیر توموری ژنی ان امکان پذیر است که نوروفیبروماتوز پلکسی فرم را به وسیله ی انتقال استخوان NFI +/- موجب می شوند (حاوی سلولهای mast و سلول های خونی دیگر می باشد.همچنین محققان نقش کیت c  را برسی کردند یک مولکول که بوسیله سلول های mast و انواع سلول های دیگر بروز داده میشود برای اینکه در برخی سرطان ها بیش از اندازه فعال شود به لحاظ ژنتیکی هنگامی که کیت  c  در سلول های marrow  استخوان NFI+/-  حذف شد سلول های انتقال داده شده  برای بوجود آوردن بیماری نوروفیبروماتوز با شکست مواجه می شوند در حالی که در موش ها برای پیشرفت یا رشد نوروفیبروماتوز مستعد بودند. داروی سرطان Gleevec  یک بازدارنده کیت c، فعالیت متابولیکی و اندازه تومور را کاهش می دهد.چون Gleevec برای لوسمی myelogenous نرمن و سرطان های دیگر تجویز میشود محققان قادر بودند امینی سریعی در یک فاز 2 برای آزمایشات پزشکی را دارد و دربچه ها و بزرگسالان با نوروفیبروماتوز نوع 1 برقرار کنند محققان در گزارش شان استفاده از Gleevec در یک بیمار جوان مبتلا به بیماری نوروفیبروماتوز با یک تراکمی از نوروفیبروما پلکسی فرم را بحث می کنند. این بیمار در یک ایده داوطلبانه برای جراحی ارائه شده از محل تومور بررسی نمی شود سه ماه استفاده از دارو به طور چشمگیری بدون هیچ عوارض جانبی موثر بود. نتایج در آن بیمار باعث شد که تحقیقات بعدی برای تعیین دراز مدت از فواید و خطرات در اکثریت بیماران مهم می باشد.محققان می گویند که منشا پیچیده از تومور در افرادی که مبتلا به بیماری نئوروفیبروماتوزیس می باشند که ممانعت یا خنثی  شده است و پیشرفت درمانی تا الان صورت گرفته است در بیماران باGleevec لوسمی به طور مستقیم موجب سلول های سرطانی خون می گردد که به طور ژنتیکی با دارو در طی زمان مقاوم شود یا در برابر بیماری مقاومت پیدا کند.در بیماران با نوروفیبروماتوز نوع 1 در حال استفاده دارو هستیم برای اینکه به سلول های غیر تومور یا غیر سرطانی برسیم بنابراین ما معتقدیم که با استفاده از دارو شرایط برای بهبود مهیاتر می گردد.NINDS حمایت کننده اولیه ملی برای تحقیق بیوشیمیایی روی مغز و سیستم عصبی است . منبع   Researchers Identify Mechanism and Possible Drug Treatment for Growth of Nerve Tumors in Neurofibromatosis  Thursday, October 30, 2008  Contact Daniel Stimson 301-496-5751 National Institute of Neurological Disorders and Stroke NINDS Researchers studying neurofibromatosis type 1 — a rare disease in which tumors grow within nerves — have found that the tumors are triggered by crosstalk between cells in the nerves and cells in the blood. The researchers, who were funded by the National Institutes of Health (NIH) and the Department of Defense (DOD), also found that a drug on the market for treating certain kinds of blood cancer curbs tumor growth in a mouse model of neurofibromatosis type 1. A clinical trial of the drug is underway in people with the disease.The results of the study on mice are published in the October 31, 2008 issue of Cell. The study's senior investigators were Luis F. Parada, Ph.D., a neuroscientist at the University of Texas Southwestern Medical Center in Dallas, and D. Wade Clapp, M.D., a hematologist at the Indiana University School of Medicine in Indianapolis. Their research was supported by NIH's National Institute of Neurological Disorders and Stroke (NINDS), NIH's National Cancer Institute (NCI), and the Neurofibromatosis Research Program of the U.S. Army Medical Research and Material Command."By taking a team approach and combining their unique areas of expertise, Drs. Parada and Clapp were able to shed light on a complicated disease mechanism and to develop a potential treatment," says Jane Fountain, Ph.D., a program director with NINDS.Neurofibromatosis type 1 is a genetic disease that affects about 1 in 3500 Americans. The nerve-associated tumors, or neurofibromas, that occur in the disease tend to grow just under the skin or at the nerve root. The latter type of tumor, called a plexiform neurofibroma, can cause disabling symptoms by compressing the nerve, the spinal cord, bones, muscles and internal organs.The tumor forming cells within a neurofibroma may become malignant and spread to other parts of the body. There is currently no treatment to prevent neurofibroma growth.In 1990, NIH-funded investigators discovered that neurofibromatosis type 1 is caused by loss-of-function mutations in a tumor suppressor gene, now known as NF1. People with the disease have the genetic makeup NF1+/-, meaning they have one functional copy of the gene and one non-functional or mutant copy.Still, for many years the trigger for neurofibroma growth has been a mystery. Schwann cells, which form a protective sheath around nerve fibers, were a prime suspect. However, neurofibromas also contain nerve fibers themselves, connective tissue and mast cells, the latter of which circulate in the blood and contribute to inflammation.Combined with previous findings, the new study suggests that the formation of plexiform neurofibromas requires two steps: complete loss of NF1 in Schwann cells (rendering them NF1 -/-) and an interaction between NF1 -/- Schwann cells and NF1+/- mast cells. While Schwann cells appear to be the primary tumor causing cell, mast cells appear to stimulate tumor growth by recruiting other cell types and blood vessels to the tumor."The mast cell inflammatory response appears to be co-opted by the tumor to enhance tumor growth," says Dr. Parada.The researchers uncovered the role of mast cells in tumor growth through a series of technically challenging experiments. Previously, Dr. Parada had shown that mice with a targeted deletion of the NF1 gene in their Schwann cells and an NF1+/- genetic background develop plexiform neurofibromas, while mice with the same targeted deletion and an NF1+/+ genetic background do not develop the tumors. Drs. Parada and Clapp now show that in these non-tumorigenic mice, it is possible to induce plexiform neurofibromas by transplantation of NF1+/- bone marrow (which contains mast cells and other blood cells).The researchers also examined the role of c-kit, a molecule that is expressed by mast cells and other cell types, and is known to become overactive in some kinds of cancer. When c-kit was genetically deleted in NF1+/- bone marrow cells prior to transplantation, the transplanted cells failed to induce neurofibromas. Meanwhile, in mice that were prone to develop neurofibromas, the cancer drug Gleevec — an inhibitor of c-kit — reduced the metabolic activity and size of the tumors.Because Gleevec is already prescribed for chronic myelogenous leukemia and other cancers, the researchers were able to secure fast regulatory approval for a phase 2 clinical trial of the drug in children and adults with neurofibromatosis type 1.In their report, the researchers also discuss the compassionate use of Gleevec in one young neurofibromatosis patient with an airway-compressing plexiform neurofibroma. This patient was not considered an ideal candidate for surgery given the location of the tumor and its vascular nature. A three month administration of the drug was effective in significantly shrinking the tumor without any observed side effects."The results in this one patient are encouraging, but future research is critical to determine any long-term benefits and risks in the majority of patients," Dr. Fountain says.The researchers say that the complex origin of tumors in neurofibromatosis — which has thwarted therapeutic development until now — could be the chink in the disease's armor. In patients with leukemia, Gleevec directly targets the cancer-causing cells, which can become genetically resistant to the drug over time and render it ineffective."In patients with neurofibromatosis type 1, we are using the drug to target a non-tumorigenic cell, so we believe we are less likely to see drug resistance," Dr. Clapp says.NINDS (www.ninds.nih.gov) is the nation’s primary supporter of biomedical research on the brain and nervous system. For more information about neurofibromatosis, see http://www.ninds.nih.gov/disorders/neurofibromatosis/neurofibromatosis.htm.The National Institutes of Health (NIH) — The Nation's Medical Research Agency — includes 27 Institutes and Centers and is a component of the U.S. Department of Health and Human Services. It is the primary federal agency for conducting and supporting basic, clinical and translational medical research, and it investigates the causes, treatments, and cures for both common and rare diseases. For more information about NIH and its programs, visit www.nih.gov. Reference Yang F-C et al. "NF1 Tumor Suppressor Haploinsufficient Bone Marrow Complements Nullizygous Schwann Cells to Form Plexiform Neurofibromas." Cell, October 31, 2008, Vol. 135 منبع: وبلاگ دانش پرستاری: از کلاس تا جامعه  توسط:س سلام: من نوروفیبروماتوز نوع 1 هستم . متاسفانه من این مطلب رو با دکتر زنان مطرح کردم اما ایشون گفتند هیچ مشکلی نیست بچه ژن رو از پدر میگیره. منم طبق گفته ایشون باردار شدم و در 3 ماه بارداریم تومورهای بدنم خیلی زیاد شد. الان هم یه دختر دارم که اسکلیوز داره . 3 سالشه و 3 بار عمل شدهسوال من اینه که دخترم نوع 1 یا 2 ؟ آیا از الان میتونم جلوی پیشرفت بیماریو بگیرم پاسخ: سلام . تعجب می کنم که یک متخصص بخواهد این حرف را بزند ایا ایشان واقعا متخصص بودند؟ در حال حاضر درمانی برای جلوگیری از پیشرفت بیماری وجود ندارد. امید است تحقیقات به یافته های امیدبخشی دست یابند.