رفتارِ شخص، بسیار تحتِ تاثیرِ پختگی معنوی یا سطحِ معنوی او است.

برای مثال  فردی با سطحِ معنویِ هفتاد درصد، به تمامیِ موجوداتِ زنده به عنوانِ بخشی ازآفرینشِ خداوند، احترام می گذارد، و به همه ی موجودات، جاندار و بی جان، عاشقانه می نگرد. افزون بر این، عشقِ کیهانیِ یک قدّیس  برای تمامیِ بشریت، موجبِ تربیت، الهام بخشیدن و انگیزه دادن به دیگران  می شود که آن افراد، خود نیز چنین باشند. بر خلافِ آن، افرادی با سطحِ معنوی پایین تر  مثلاً  بیست درصد، منیّتِ  بالایی دارند و خودخواه هستند و تنها به خشنودی خود می اندیشند، و از طبیعت، سایرِ آدمها و موجوداتِ زنده متوقع هستند. رفتارِ آنها و کاهشِ آگاهیِ معنوی، موجبِ ناپرهیزکاری در جهانِ امروز شده است. نتیجه ی آن، افزایشِ راجا – تاما در محیط است که آلودگیِ معنوی نیز خوانده می شود. ارواح (دیوها، شیاطین و انرژی های منفی و غیره) از بُعدِ ناآشکارِ معنوی، از این افزایشِ راجا – تاما در انسان ،بهره می برند . آنها می فهمند که تسلط بر مردمی که راجا – تاما بر آنها غلبه دارد، نسبتاً  آسان است و کاری می کنند که این افراد، مانندِ حیوانات رفتار نمایند. تمامیِ این عوامل، موجبِ افزایشِ بیشترِ راجا – تاما در جامعه می شود.  http://www.spiritualresearchfoundation.org/farsi/causes-of-global-warming-facts   دلایلِ ورایِ بیشترِ بلایای زیستی، نظیرِ ویروس های مرگ بار؛ مانندِ ایدز، اِبولا و آنفولانزایِ پرندگان،  ارواحِ سطحِ بالا هستند.